Van Laos naar Siem Reap, Cambodja.

Voor ons was het geen witte kerst met cadeautjes dit jaar. Wij zaten met kerst op het eiland Don Khon (4000 Islands, Laos). Maar dan moet je niet denken aan witte stranden, blauw water, maar wel lekker veel zon, mooie watervallen, een verkoelende duik in de Mekong en heerlijk relaxen in jawel, een hangmat. Was alweer veel te lang geleden dat we daar in hadden gelegen. Echter het kerstgevoel gaat dan wel aan je voorbij. Je ziet nog wel een verdwaalde kerstboom, maar toch niet hetzelfde zonder de kou ;-)

De kerstdagen fietsend, wandelend, lezend, etend (en stinkend) doorgebracht. Onze was nog niet klaar, dus zat er niets anders op dan weer datzelfde shirt aan te doen. Echter ruiken ook de gewassen kleren, na een wasbeurt in de Mekong, niet als thuis. Lang leve deodorant.

Hadden voor een dag een fiets gehuurd om een waterval te bezoeken. Al was die fiets niet het grootste succes, want het is nog niet zo gemakkelijk fietsen op een eiland met (bijna) geen verharde wegen. Alleen zandpaden met heel veel stenen. De helft van de tijd was het afstappen en lopen. En ondanks dat je niet hard kon, en je benen boven je stuur uitkwamen met trappen, kreeg ik (Ellen) het toch voor elkaar eraf te vallen. Niets ernstigs, paar blauwe plekken en klaar. Ik denk dat mijn ijzingwekkend gil, toen ik viel, meer psychische schade heeft veroorzaakt bij de mensen die het zagen (en hoorden) gebeuren. Waaronder Richard, die nu nog bezweet wakker wordt en vraagt hoe het met me gaat. Prima !! Alleen, de volgende dag zijn we naar een andere waterval gelopen!

Tweede kerstdag zijn we met de bus vertrokken richting Cambodja. Bij de grens moesten we de nodige dollars trekken. Voor een stempel om Laos uit te komen $2 (normaal $1, maar het is een zondag), voor een totaal overbodige “health check” (het enige wat ze doen is met een apparaat voor je neus je temperatuur meten) $1 (wij hadden niet door wat hier gebeurde, dus hebben hem gedaan, maar dit kun je beslist overslaan bij de grens … mocht je er ooit staan: gewoon negeren). Vervolgens moet natuurlijk het visum gekocht worden $ 23 en dan nog de benodigde stempel om Cambodja in te komen (weer $2). Ze gaan lekker zo. Dit is tot nu toe de enige grens waar ze naast de kosten voor het visum extra “fees” rekenen. En je doet er niets aan.
Vervolgens over de grens in een andere bus verder naar Kratie. Veel andere toeristen gingen rechtstreeks naar Siem Reap, maar wij dachten dat 6-8 uur in de bus meer dan genoeg is voor 1 dag.

In Kratie ons eerste Cambodjaanse, Angkor biertje geproefd. Smaakte heerlijk na de lange busreis, maar hakte er ook meteen goed in.... en het glas ook in Richard zijn rechter grote teen, dat hij in zijn benevelde toestand liet vallen. Het grappige is (nee niet dit voorval uiteraard), maar wel dat mijn rechter teen ook is voorzien van een met chirurgische precisie aangebrachte pleister door dokter Richard, na mijn val van die kinderfiets.

Na een overnachting in Kratie, waar op zich niet zoveel te doen is, behalve dat je er nog de zeldzame zoetwater dolfijnen kunt zien (wij niet gedaan), hebben we onze busreis vervolgd naar Siem Reap. De bussen bieden hier gelukkig meer beenruimte dan in Laos. Alleen was het wel even wennen aan de airco op full power en de MEGA harde muziek die door de bus schalt. Een warme trui en oordopjes zijn aan te raden. Naast de muziek ook nogal wat Cambodjanen die enthousiast hun telefoon als walkietalkie gebruiken en gillend een gesprek voeren (wat ook niet anders ging met die harde muziek). Na uiteindelijk 10 uur in de bus, waren we om 17u in Siem Reap.

Deze stad doet ons erg denken aan Luang Prabang. Veel Franse invloeden. Echt prachtige koloniale gebouwen, met nu de meest moderne restaurants en pubs. En iedereen spreekt hier weer perfect Engels. Al zou je soms willen dat ze het niet konden, als je om de 5 meter (de ons uit Thailand bekende vraag) “want a tuk-tuk sir” wordt gesteld. O f “want to go to Angkor Wat today, tomorrow” … alle meerdaagse opties worden aangeboden.

We hebben werkelijk een prachtig guesthouse gevonden (Shadow of Angkor II). Net nieuw gebouwd, dicht bij de oude binnenstad, koloniale stijl, met zwembad en ja echt waar, een aparte douchecabine. Hoeven we een keer niet op de wc te douchen. Ik denk dat we intrekken ;-)

Als je iets goed kunt in Siem Reap is het shoppen. Je loopt van de ene naar de andere (night) market met heel veel spullen die je wilt kopen (en ook heel veel dat je niet wilt kopen). Dit keer hebben we ons niet ingehouden en hebben we de ene goede deal na de andere uitonderhandeld ;-) Score een mooie tas, sjaal, t-shirt, boek over Pol Pot, een hippie broek (soort van drollenvanger, nooit gedacht dat ik die ooit zou dragen, maar hier kan het, echt waar).

Uiteraard is de attractie van Siem Reap, het symbool van Cambodja; Angkor Wat. Wij hebben besloten niet met tuk-tuk, maar lekker op de fiets naar Angkor Wat te gaan. Morgen vroeg uit de veren om te proberen aldaar de zonsopgang mee te mogen maken.

TO BE CONTINUED ...