Van Vientiane naar Pakse

Vientiane, de hoofdstad van Laos, is voor een hoofdstad klein en erg rustig. Niet wat je zou verwachten. Zeker een plaats als Luang Prabang heeft veel meer leven, al zie je daar weer bijna alleen “falang” (blanke buitenlanders). Maar na ons verblijf in het party plaatjes Vang Vieng, vinden wij het wel prima. Al is er eigenlijk wel heel weinig te zien en doen. Uiteraard zijn er de tempels, maar we hebben na zoveel weken even last van “tempel-moeheid”, dus laten ze even links liggen. Straks in Cambodja heb je Khmer-stijl tempels, dus dan zullen we weer volop foto's van tempels op de site zetten gok ik. In Vientiane hebben we het monument van Laos bezocht. Zie foto.

Verder hadden we een dag een scooter gehuurd om naar het “Buddha Park” te gaan. Een ritje van 25 km. We wilden eigenlijk fietsen, maar de fietsen die verhuurd werden waren in zo'n slechte staat... en een pompje en banden plak spullen krijg je niet mee, dus zagen ons al 25 km teruglopen met een lekke band of zo. Dus dan toch maar een scooter. Echt een hele mooie. Iedereen sprak ons erop aan, dat dit wel een erg mooie en dure was! Omdat op zondag de winkel waar we hem hadden gehuurd dicht was, konden we hem pas maandagochtend terugbrengen. Zoals je zult begrijpen, hebben we toch wat onrustig geslapen met die mooie, dure scooter voor de deur van de guesthouse. Bang dat iemand hem zou inladen. Maar Richard had hem goed met een ketting aan een paal gezet, dus hij stond er uiteraard gewoon nog de volgende dag ;-)

Na Vientiane zijn we vertrokken richting het zuiden, waar we halverwege de “Kong Lo(r) Cave” wilden bezoeken. Het was even uitdokteren wat de makkelijkste uitvalbasis was om deze grot te bezoeken. Ligt in een prachtige valley, maar je moet we wel wat moeite voor doen. Wij zijn uiteindelijk na in totaal 3 “sawngthaews” (in totaal 6 uur hobbelen) aangekomen in het plaatsje Ban Na Hin (ook wel Ban Khoun Kham genaamd). Vanuit hier is het een ritje van 1,5 uur naar de grot. Wat typisch is voor Laos, is dat je hier voor alles apart betaald. Dus je betaalt voor de taxi, dan betaal je entree voor het park waar de grot zich bevindt, je betaalt voor de boot die je meeneemt door de grot en je betaalt nog eens entree voor de grot. Als er nog een brug was geweest ergens, dan hadden we daar waarschijnlijk ook apart voor moeten betalen. Het kost allemaal geen drol natuurlijk, maar waarom dit zo werkt, daar zijn we eigenlijk nog niet achter! Lijkt me handiger om alles in een keer te verrekenen.

Het plaatsje Ban Na Hin is een straat met veel splinternieuwe guesthouse (in Amerika in mindere motels geslapen) en een aantal restaurantjes. Weinig toeristen echter, maar aan de vele guesthouses te zien verwachten ze die wel binnenkort. Weet alleen niet of dat volgende maand is of over 10 jaar. Voor de grote toeristenstroom missen ze volgens ons nog wel wat essentiële zaken, zoals free wifi of internet, sandwiches nutella en laundry service ;-) Nu slaan toch veel toeristen deze plaats/grot over en trekken door naar het zuiden of naar de grens met Vietnam. Maar het is absoluut de moeite waard wel deze omleiding te maken onderweg naar de 4000-islands in het zuiden van Laos, waar ook wij willen zijn met Kerst. En als je wilt gaan, dan moet je zeker geen 10 jaar wachten, want dan zal dit plaatsje niet meer te herkennen zijn, overgenomen door barren, restaurants en dronken toeristen. En dan zul je waarschijnlijk net als in Vang Vieng met een “tube” door de grot kunnen dobberen, al bier drinkend. Nu is het nog het authentieke Laos, waar niemand Engels spreekt!

Na 2 nachten in Ban Na Hin, waar we 1 ochtend een werkelijk prachtig natuurfenomeen hebben mogen aanschouwen (een door Richard gedoopte “wolkenwaterval” over de top van een berg, zie foto) gaan we verder naar het zuiden. Na weer een 2 uur rit in een sawngthaew (met in totaal maar liefst 19 volwassen en 6 kinderen zit ie echt vol) en een 2 uur rit in minibus … ik kreeg Richard met zijn lange benen geen sawngthaew meer in ;-) zijn we gestopt in Savannaketh. Over deze plaats kunnen we niet zoveel vertellen (was werkelijk uitgestorven toen wij er waren), we zijn er ook maar een avond en nacht geweest. Volgende ochtend door met een gewone bus naar Pakse. Daar zijn we nu.
Ook hier blijven we niet lang hangen. We gaan morgen met een minibus verder naar de “4000-islands”, helemaal in het zuiden van Laos. We hebben eigenlijk geen idee wat we ervan mogen verwachten, maar hopen er de kerstdagen in bikini/zwembroek door te brengen. En een zeer zeldzame dolfijn te spotten! Daarna is het de grens over naar land nummer 4: Cambodja. Waar we ons mogen verheugen op gefrituurde tarantula ;-)

Grappig is trouwens dat we vanaf onze eerste dag in Laos, om de 2-3 dagen hetzelfde Engels koppel tegenkomen. Tot zelfs in de meest donkere, verlaten grot van Laos. Ook in Pakse treffen we ze weer, waar ze in hetzelfde guesthouse zitten. Who is stalking who? ;-)

Tot slot, willen wij uiteraard iedereen in het koude Nederland en België, heel FIJNE FEESTDAGEN & EEN VOORSPOEDIG EN REISLUSTIG 2011 wensen.