Van Luang Prabang naar Vang Vieng

In Luang Prabang hadden we een biking / kayaking trip geboekt. Twee uurtjes fietsen naar een waterval en terug 3 uur peddelen in een kayak, met een enkele stroomversnelling. De fietstocht begon droog, maar al snel brak er een enorme plensbui los, die de hele ochtend heeft geduurd. Op een mountainbike door de blubber … dan weet je hoe we er na een tijdje uitzagen! In het begin nog alle plassen ontwijkend, maar op een gegeven moment maakt het allemaal niets meer uit en gingen we er dwars doorheen. Hopend dat de plas niet te diep is, zodat je erin blijft steken ;-)

Het weer in Laos is niet al te best. Veel bewolking, regelmatig regen en weinig zon. Maar op mijn verjaardag was het werkelijk prachtig weer (Richard speciaal besteld). Zelfs zo warm dat we weer vertrouwd liepen te zweten.

Met het mooie weer op mijn verjaardag zijn we lekker op een gehuurd fietsje (met mandje) door Luang Prabang gaan rijden. Genoten van een liggende lunch in een super relaxte tent genaamd Utopia. Richard kon er zelfs weer even kijken of ie nog kon gitaar spelen. 's Avonds tijd voor een gezichtsbehandeling (als cadeautje). Kijken of ze er 10 jaar vanaf kunnen krijgen! En Richard ging voor de Lao massage, welke erg veel lijkt op een Thaise. Alleen met dit verschil dat ze niet op je gaan zitten, maar staan/lopen!

Mijn “facial” was heerlijk, lekker liggen, geen centje pijn. … tot de laatste 5 minuten. Ik mag weer
rechtop gaan zitten (denk, oke ben klaar) maar ze komt gezellig achter me zitten en verandert vervolgens in karate kid. Mijn nek werd fijn geknepen, er wordt aan mijn hoofd getrokken en de spieren in mijn nek … aaahhhh, die zaten namelijk erg vast door het kayaken. En als grand finale deelt ze een paar karate slagen uit op mijn schouders. Ach ja, het zal wel weer ergens goed voor zijn. Ik voel me in ieder geval top.

Donderdag met de bus vertrokken naar Vang Vieng. Zo'n 6 uur hobbelen, met 30 km/u zigzaggend door de bergen. Boekje lezen zat er niet in zonder misselijk te worden. Vang Vieng is niet te vergelijken met Luang Prabang. Denk aan Lloret de Mar in de Bergen en je hebt denken we een goed beeld van Vang Vieng. De hoofdattractie in Vang Vieng is “tubbing”: in een grote band zitten, dobberen over een rivier, met veel drank en bodypaint (don't ask). Hier zijn wij te oud voor! Als 's avonds/'s nachts de barren open gaan, op het moment dat wij naar bed gaan, weten we dat we niet alleen te oud zijn voor “tubbing”, maar voor dit hele plaatsje. Tijd om de bus te boeken naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. We vertrekken zaterdag ;-)